Wie houdt er niet van? Een paar keer per jaar naar een festival gaan. Zonnetje op je hoofd, drankje erbij en met je beste vrienden een dag of een heel weekend, feesten.
De wereld staat dan even stil. Alles draait dan om dat moment. Dansen, praten, drankjes drinken en voor even in hogere sferen verkeren. Je bent één grote familie met al je vrienden. Je voelt de liefde door je lijf stromen. Je hebt de mooiste gesprekken omdat je uitspreekt wat je normaal niet zou doen. Voor velen zijn het dé dagen in het jaar waar we naar uitkijken.
Leef je wel écht?
Mij zet zo’n festivalweekend extra aan het denken. Ik vind zo`n weekend écht fantastisch, maar pleit ook voor een leven waarin we niet van mooi moment naar mooi moment leven. Ik streef naar het hoogst haalbare. Want, als je van festival naar festival, van vakantie naar vakantie, van vrijdagavond naar vrijdagavond leeft, dan leef je toch niet écht?
Hoe kwalificeer je die tussenperiode dan? Is dat de dagelijkse sleur waar je niet omheen kunt, of kun je ook daar een feest van maken?
Begrijp me niet verkeerd, ik wil ook niet zeggen dat het leven alleen maar een non-stop piek van positiviteit is. Het bestaat uit ups en downs, dat is onvermijdelijk. Denken dat het alleen maar één groot vreugdevol feest kan of moet zijn, is ook niet waar. In ons vak hebben we daar een term voor: spiritual bypassing. Alles is dus niet alleen maar liefde. Dat je in jezelf wel een kern bezit, van waaruit je met al deze ups en downs op een liefdevolle manier kunt dealen, dát is wel waar.
Je moet met alles dealen
Er is vreugde, liefde, plezier, verdriet, verlies, pijn en uiteindelijk dood. Dat hele pakket heet leven en daar moeten we allemaal mee dealen. Ik constateer dat iedereen zijn leven zo leuk mogelijk wil maken. Velen negeren (of proberen dat) de momenten die minder leuk zijn. De minder leuke of ronduit pijnlijke momenten, worden het ondergeschoven kindje. En wat weten we daarvan?
Juist; ondergeschoven kindjes krijgen niet genoeg aandacht waardoor ze nog harder gaan schreeuwen en jij harder je best moet doen om ze te negeren. Je komt in een vicieuze cirkel, als een hamster in een rad en jij hebt niet door dat je erin zit.
“Praat er maar niet over”. “Tja, het is nou eenmaal zo, ik vind mijn werk /relatie, of…. vul maar in (doorhalen wat niet van toepassing is) dan misschien niet zo leuk maar ik haal mijn plezier gewoon uit andere dingen”. Mijn haren gaan van dit soort uitspraken overeind staan. Waarom? Omdat ik weet dat dat er zoveel meer uit het leven te halen is, als je bereid bent voluit te gaan leven. Dat kan door allereerst te stoppen met denken dat je niets kunt veranderen.
Dat kan namelijk wel. Maar de meeste mensen slaapwandelen liever. Ze verdoven zichzelf met hard werken, winkelen, vakantie, alcohol, sporten, seks of drugs. Ze zeggen dat ze iets accepteren, terwijl ze eigenlijk ergens van weglopen.
Die gaan naar Awakenings, in plaats van zelf te Awakenen.
Awakening voor gevorderen
Het is zo zonde om slaapwandelend door het leven te gaan. Je wilt er op je sterfbed toch niet pas achterkomen dat je het anders had willen doen? Dat je je hart had moeten volgen. Dat je meer tijd had moeten doorbrengen met de mensen die er voor jou écht toe doen.
Ik wil dat achterafgepraat bij jou helpen voorkomen. Hoe? Met no nonsense coaching, mijn unieke aanpak die bewezen en snel werkt. Want je kunt NU de keuze maken om voluit te gaan leven; jouw eigen festival te organiseren, inclusief drank, de liefdesverklaringen, katers en dinsdagdips.
Ik beloof niet dat het makkelijk is, want je zult een hoop nonsense over jezelf te weten komen. Er achter komen dat je al die tijd lag te tukken, doet wat met je. Maar, om even in festivalmetafoor te blijven:
Als je na die minder lekkere set uit de Y tent gelopen komt, zul je zien dat het festival helemaal nog niet afgelopen is….het gaat pas net beginnen!
Dus: herken jij jezelf hierin en wil jij eens kijken naar wat er te leren valt?
Info@jenncoaching.nl of bel mij op 06-81165576 voor een eerste wake-up call.
Hartelijke groet, JENN
